مطالعه

داستان خاطره انگیز دهقان فداکار در آن درس قدیمی

مردي کنار بيراهه اي ايستاده بود. ابليس را ديد که با انواع طنابها به دوش در گذر است. کنجکاو شد و پرسيد:
اي ابليس، اين طنابها براي چيست؟
جواب داد:
براي اسارت آدميزاد. طنابهاي نازک براي افراد ضعيف النفس و سست ايمان، طناب‌هاي کلفت هم براي آناني که دير وسوسه مي شوند. سپس از کيسه اي طناب‌هاي پاره شده را بيرون ريخت و گفت:
اينها را هم انسان‌هاي با ايمان که راضي به رضاي خدايند و اعتماد به نفس داشتند، پاره کرده اند و اسارت را نپذيرفتند.
مرد گفت:
طناب من کدام است؟
ابليس گفت:
اگر کمکم کني که اين ريسمان‌هاي پاره را گره زنم، خطاي تو را به حساب ديگران مي گذارم.
مرد قبول کرد. ابليس خنده کنان گفت:
عجب، پس با اين ريسمان‌هاي پاره هم مي شود انسان‌هايي چون تو را به بندگي گرفت!

داستان سفید برفی و هفت کوتوله از این قراره که روزی روزگاری در زمان‌های بسیار قدیم در سرزمینی دور ملکه و پادشاهی زندگی میکردند . ملکه بسیار مهربان و دوست داشتنی بود . تنها غم زندگی ملکه زیبا این بود که آرزو داشت فرزندی داشته باشه. یه روز زمستونی ملکه کنار پنجره بازی از چوب سیاه آبنوس نشستو به برف بیرون نگاه کرد.ملکه مشغول خیاطی بود که ناگهان سوزن توی دستش رفت و قطره خونی روی برف سفید افتاد.ملکه وقتی به قطره خون نگاه کرد دید که شبیه صورت یه بچه شد ، با خودش گفت : آرزو میکنم وقتیکه دختری به دنیا اوردم پوستی به سفیدی برف لبانی به سری خون و گیسوانی به سیاهی آبنوس داشته باشه. به زودی پس از اون ماجرا ملکه دختری به دنیا اورد ونامشو سفید برفی گذاشت. افسوس ملکه جوان پس از اینکه بچشو به دنیا اورد بهبود نیافت .دکترهای زیادی تلاش کردن تا ملکه رو درمان کنن اما اون خوب نمیشد. تا اینکه بالاخره یه روز ملکه زیبا و جوان از دنیا رفت . پادشاه بسیار غمگین بود و تا چندسال خودش از سفید برفی مراقبت میکرد اما بیشتر اوقات مشغول حکمرانی بود تا اینکه متوجه شد سفید برفی به یک مادر دلسوز و مهربون احتیاج داره و بایستی به دنبال ملکه دیگری بگرده تا اونو در اداره زندگیش یاری بده. پادشاه پس از سالها جستجوبا ملکه دیگری عروسی کرد.او بسیار زیبا ولی خیلی خودخواه بود .سفید برفیرو وا میداشت تا تمام کارهای سخت و طاقت فرسارو انجام بده و خودش ساعتها در اتاقش میموندو سعی میکرد کاری کنه که زیباتر بشه. ملکه یک آیینه جادویی داشت که همیشه به سوالاتش جواب درست میداد .” آیینه جادویی آیینه عزیز چه کسی تو این سرزمین زیباترین زنه ؟ عزیزترین ملکه ، درخشان ترین ستاره تا کنون تو از همه زیباتری.”
سالها گذشتو سفید برفی دوشیزه جوان و بسیار زیبایی شد.آرزوی مادرش به حقیقت پیوسته بود.اون زیباترین دختر سرزمین خودش بود تا اونجاییکه نامادریش به زیبایی اون حسادت میکرد . یک روز در یک هکر نست آفتابی هنگامیکه پرنسس از آیینش پرسید که : چه کسی از همه زیباتره؟ آیینه جواب داد : عزیزترین ملکه من حقیقت رو به تو میگم
سفید برفی بسیار زیباتر از توا.این حرف ملکه رو بسیار خشمگین کرد .در همون لحظه شروع به طرح نقشه‌‌‌ای کرد تا خودش رو از دست سفید برفی خلاص کنه.یکی از خدمتکارارو صدا کرد و به اون گفت : سفید برفی رو به جنگل ببر و اونو همونجا رها کن تا از بین بره.
خدمتکار سفید برفی رو به قلب جنگل برد ولی اون انقدر سفید برفی رو دوست داشت که تصمیم گرفت از انجام دستورات ملکه سر باز بزنه و سفید برفی رو رها کنه . ” پرنسس کوچولو من نمیتونم به شما صدمه‌‌‌ای بزنم باید به سرعت از اینجا دور بشین وگرنه ملکه حتما شمارو پیدا میکنه” . سفید برفی سری تکون دادو گفت : ممنونم خدمتکار مهربون هرگز فراموشت نمیکنم.خدمتکار به قصر بازگشتو به ملکه گفت که سفید برفی از بین رفته.در همین هنگام سفید برفی در جنگل تاریک و بزرگ سرگردان بود .پرندگان و حیوانات میکوشیدن با اون دوستانه رفتار کنن ولی اون از درختایی که فکر میکرد تو تاریکی میخوان اونو بگیرن انقدر وحشت داشت که با سرعت هر چه تمام ترشروع به دویدن کرد.ناگهان به محوطه کوچکی در جنگل رسید .خونه کوچک و زیبایی در اونجا بود.خونه انقدر کوچیک بود که سفید برفی وقتی میخواست داخل خونه بشه مجبور بود سرشو برای عبور از در خم کنه .وقتی وارد خونه شد گفت : وای این خونه کوچولو خیلی کثیفه.انگار که از هر چیزی هفتا وجود داره .به نظرم که هفتا پسر بچه کوچولو کثیف اینجا زندگی میکنن.خواست که به اونا کمک کنه و سریع به تمیز کردن خونه مشغول شد.تا اینکه همه چیز تمیز و براق شد.اونوقت بود که احساس خستگی زیادی کرد و به طبقه بالا رفت ، روی سه تا تخت کوچیک دراز کشیدو به خوابی عمیق فرو رفت. در این هنگام پرندگان کوچک داخل شدند و روی اونو پوشوندن.به زودی غروب شد و صاحبان خانه از سر کارشون تو معدن طلا به خانه برگشتن.هفت مرد کوچک بودند که لباسهای گشاد و کلاهای کوچیکی به سر داشتن.یکی از اونا گفت: ببینین خونه چقدر تمیز شده. یه نفر اینجا بوده. شایدم هنوز اینجا باشه.ناگهان همه ساکت شدنو گوش دادن.همون لحظه سفید برفی در خواب تکانی خورد.کوتوله‌ها به همدیگه نگاهی کردنو زمزمه کنان گفتن: تو برو ببین نه تو برو نه تو برو ببین.سرانجام تصمیم گرفتن که به طبقه بالا برن و سفید برفی رو در حالیکه در خوابی عمیق بود دیدن.زمزمه‌های اونها سفید برفی رو بیدار کرد.بهشون لبخند زدو گفت : سلام.هیچوقت کسی رو به این زیبایی ندیده بودن.همه با هم شروع به حرف زدن کردن بعد یکی از اونا گفت : اسمت چیه ؟اون یکی گفت : چرا اینجا اومدی ؟ اون یکی گفت : اینجا میمونی؟ سفید برفی گفت : البته که میمونم و خونتونو نگهداری و از شما مواظبت میکنم. به این ترتیب سفید برفی زمانی دراز در خانه کوچیک کوتوله‌ها موند
اونها خیلی خوشحال بودن.
به قصر پادشاه برگردیم .ملکه مطمئن بود که سفید برفی از بین رفته و دوباره از آیینه پرسید :چه کسی در این سرزمین از همه زیباتره؟ آیینه پاسخ داد :سفید برفی هنوز بسیار زیباتر از توا. ملکه بعد از اینکه متوجه شد خدمتکار اونو فریب داده بسیار خشمگین شد و تصمیم گرفت خودش برای خلاصی از دست سفید برفی کاری بکنه. ” خودمو به شکل پیرزنی در میارمو یه سیب سمی‌و زهرآلود با خودم برمیدارم ” . به زودی خودش رو در راه پیدا کردن سفید برفی در جنگل یافت.هر صبح وقتی کوتوله‌ها راهی کار میشدن به سفید برفی هشدار میدادن که درو به روی هیچکس باز نکن و با هیچکس حرف نزن واون قول میداد که هوشیار باشه
یک روز نیمه‌های صبح که سفید برفی مشغول انجام دادن کارهای خانه بود در به صدا دراومد. ازپنجره به بیرون نگاه کرد و دید که پیرزنی بیرون ایستاده . میگه : دختر عزیزم خواهش میکنم بذار بیام تو .یه کمی‌به من آب بده دارم از حال میرم.سفید برفی انقدر مهربون بود که تمام هشدارهایی که کوتوله‌ها بهش داده بودنو فراموش کرد ، درو باز کردو لیوان آبی به پیرزن داد.پیرزن گفت : مچکرم عزیزم بیا بیا این سیب خوشمزه هم مال تو.سفید برفی گفت : ولی من نباید از کسی چیزی بگیرم.پیرزن گفت : این حرفا چیه که میزنی عزیزم بیا این سیبو بخور خیلی خوشمزست.ناگهان پرنده‌ها دور سر پیرزن شروع به پرواز کردن و سعی کردن اونو به عقب برونن اما سفید برفی متوجه هشدار اونا نشد.پرنده‌ها رو دور کردو سیب رو گاز زد و در همون لحظه به زمین افتاد.تنها چیزی که شنیده میشد صدای خنده بلند پیرزن بود. کوتوله‌ها به وسیله پرنده‌ها و حیوونای جنگل متوجه شدن که اتفاقی افتاده ، به سرعت به خونه اومدنو سفید برفی رو پیدا کردن و هر چی تلاش کردن نتونستن بیدارش کنن. هفت کوتوله برای سفید برفی یه صندوق شیشه‌‌‌ای درست کردن و اونو درون صندوق گذاشتنو دورش رو از گل پوشوندن. مردای کوچیک بیچاره شروع کردن به گریه زاری کردن چونکه سفید برفی نازنینشون به خواب عمیقی رفته بود.
روزی پرنس جوان و زیبایی سوار بر اسب سفید از جنگل میگذشت.به مردان کوچک و سفید برفی زیباشون رسید. دید که کوتوله‌ها دور یه صندوق شیشه‌‌‌ای نشستن و ناراحتن. وقتی از کوتوله‌ها راجع به اون صندوق سوالکرد کوتوله‌ها با چشمای اشک آلود سرگذشت سفید برفی رو برای پرنس جوان تعریف کردن. پرنس غمگین شد.اما سفید برفی انقدر به نظرش زیبا اومد که در صندوق شیشه‌‌‌ای رو برداشتو به آرامی‌پیشانی سفید برفی رو بوسید.ناگهان سفید برفی چشماشو باز کرد و لبخند زد.همگی خیلی خوشحال شدن.پرنس جوان از سالمندترین کوتوله پرسید :اجازه میدین با سفید برفی زیباتون عروسی کنم؟ همه شما به سرزمین من بیاین و با ما زندگی کنین و در عروسی ما شرکت کنین.تمام کوتوله‌ها فریاد شادی کشیدن. پرنس جوان سفید برفی رو بر اسبش سوار کرد و اونها راهی سرزمین خودشون شدن و سالیان سال با شادی زندگی کردن .

خشکسالی امان مردم را بریده بود، چنانکه دیگر هیچ کاری را نمی‌توانستند انجام دهند. کشیش همه مردم را برای دعای باران به بیرون شهر دعوت کرد، تا از خدا بخواهند که با بارش باران، آنها را از خشکسالی نجات دهد.
همه مردم در جایی که از پیش تعیین شده بود گرد آمدند و منتظر شروع مراسم دعا شدند. کشیش بر بالای بلندی قرار گرفت و رو به مردم گفت: تا به امروز نمی‌دانستم چرا ما از گرفتاری و خشکسالی نجات نمی‌یابیم ولی امروز با دیدن شما متوجه شدم!
چرا که همه ما اینجا جمع شده ایم تا از خدای کائنات بخواهیم بر ما باران نازل کند، ولی در جمع شما فقط همین دختر بچه‌‌‌ای که این جلو نشسته با چتر آمده و این یعنی فقط یکی از ما به دعایی که می‌کنیم "ایمان" داریم.

در شب سال نو، دخترکی فقیر و ژنده‌پوش که از شدت سرما به خود می‌پیچد سعی دارد تا کبریت‌هایش را به مردمی‌که برای خرید سال نو آمده‌اند بفروشد اما کسی توجهی به او نمی‌کند. پدر دخترک او را تهدید کرده که اگر تمام کبریت‌هایش را به فروش نرساند حق بازگشت به خانه را ندارد و اکنون که شب سربرآورده و خیابان‌ها خالی از مردمی‌شده که در کنار آتش گرم خانه‌هایشان مشغول جشن گرفتن سال جدید هستند، او یکه و تنها با کبریت‌هایی که به فروش نرفته‌اند باقی‌مانده و جرأت بازگشت به خانه را ندارد.

روزی روزگاری در دشت سبز و زیبایی، حیوان‌های زیادی زندگی می‌کردند. در میان آنها خرگوشی بود که فکر می‌کرد از همه باهوش تر و زرنگ تر است
روزی از روزها وقتی حیوان‌ها، سرگرم بازی بودند خرگوش گفت این بازی‌ها وقت تلف کردن است . بیایید با هم مسابقه بدهیم ، چه کسی حاضر است با من مسابقه بدهد.
لاک پشت که می‌دانست خرگوش خیلی مغرور و خودخواه شده است گفت من حاضرم .
از این حرف لاک پشت ، خرگوش به خنده افتاد
حیوان‌هایی که آنجا بودند از حرف لاک پشت خنده شان گرفت . چون می‌دانستند که خرگوش خیلی تند می‌دود و لاک پشت خیلی آهسته.
روباه به لاک پشت گفت مطمئن هستی که می‌توانی با خرگوش مسابقه بدهی.
لاک پشت گفت بله مطمئن هستم.

بازرگانی بسیار ثروتمند بود . فرزندانش بزرگ شدند ، از به دست آوردن کار و شغل روی گردان بودند ( دنبال کار و حرفه نمی‌رفتند ). شروع به ول خرجی ثروت پدر کردند. پدر لازم دانست فرزندان را پند دهد و سرزنش کند. و هنگام نصیحت گفت :‌‌‌ای فرزندان ، انسان‌ها دنبال سه مقام اند و با داشتن چهار ویژگی بدان خواهند رسید. اما آن سه مرتبه که خواستار آنند زندگی خوب است و والا مقامی‌و دست یابی به پاداش اخروی و آن چهار صفت که به واسطه‌ی آن می‌توان به این اهداف رسید ٬ اندوحتن مال است از راه پسندیده و تلاش مناسب در نگه داری آن و هزینه کردن برای بهتر شدن زندگی و خشنودی زن و فرزند و به توشه ی آخرت می‌انجامد. خویشتن داری از آفات بد (معاصی منکر ) تا آن جا که امکان دارد و هر که یکی از این چهار صفت را نادیده بگیرد . روزگار مانع تحقق اهداف او می‌شود.

حکایتی بسیار زیبا از کلیله و دمنه درباره زود قضاوت کردن

نخستین بار گفتش کز کجائی ؟

کیش مهر